Bora Bora, French Polynesia බෝරා බෝරා, ප්රංශ පොලිනීසියාවේ

Far, far away in the vast South Pacific lies a dreamlike island with a dormant volcano at its heart, covered by thick jungle, surrounded by an emerald necklace of tiny sand-fringed islands that form a turquoise lagoon hiding rich coral reefs and thousands of colorful fish. As you spot this magical place while landing in a small plane from nearby Tahiti, you become aware that you are reaching one of the most beautiful islands in the world, where luxury resorts compete with lavish nature to fulfill your every wish.

Many people come to Bora Boraon their honeymoon to snuggle in one of the many thatch-roofed romantic villas perched over water, where room service is delivered by canoe. There is no place more romantic and more extravagantly beautiful than Bora Bora

අතිශයින් දකුණු පැසිෆික් කලාපයේ ඈත දූපතක් පිහිටා ඇති අතර එය හුදකලා වූ ගිනිකන්දක් සහිත සිහින සහිත දිවයිනකි. එය ඝන වනාන්තරවලින් ආවරණය වී ඇති කුඩා වැලි සහිත දූපත්වල මරකඳුරු මාලයක් වටවී ඇති සාරවත් කොරල්පර සැඟවුනු කොරල් පරයේ සැතපුම් දහස් ගණනින් වර්ණවත් ඔබ ළඟ පහත ටහිටි සිට කුඩා ගුවන් යානයකින් ගොඩ අතර මෙම අපූර්ව ස්ථානයක් හඳුනා ලෙස, ඔබ සුඛෝපභෝගී නිවාඩු නිකේතන ඔබේ සෑම බලාපොරොත්තුව ඉටු කිරීම සඳහා නිර්ලෝභී ස්වභාවය සමග තරග එහිදී ලෝකයේ ලස්සනම දූපත් එක්, ළං වන බව දැනුවත් විය. බොහෝ අය බෝරෝ බෝරාට ඔවුන්ගේ මධුසමය ගත කිරීමට පැමිණෙති. කාමරයේ සේවය කර ඇත්තේ කැනන් විසින් කාමරයට ගෙනයනු ලබන වට්ටම් සහිත වැසිකිළි රැසකි. බෝරා බෝරාට වඩා වැඩි ආදර කතාවක් හා වඩා අතිශයින්ම සුන්දර තැනක් නැත

Sossusvlei, Namibia සොසොස්ලෙයි, නැමීබියාව

Located in the Namibian Namib-Naukluft National Park in the southern part of the vast Namib Desert, Sossusvlei is a salt and clay pan surrounded by immense red dunes. Sossusvlei, loosely translated as “dead-end marsh” and about 60 km from the coast of the Atlantic Ocean, is where the dunes stop the water of the Tsauchab River from flowing any further; if there were any waters that is, something which happens very rarely.

Most of the time the pan, just like the rest of the Namib Desert, is bone dry for years. But in those years when the rains are exceptionally rich and the pan is filled with water, there is reason for celebration and photographers from all over the world come to see this magnificent spectacle: The immense red dunes, among the largest in the world, are reflected in a lake that lasts for no more than a year. While many plants and animals have adapted to the harsh conditions of Sossusvlei all year round, when the waters come thousands of birds flock to the marshy coast.

විශාල Namib කාන්තාරයෙහි දකුණු කොටසෙහි Namibian Namib-Naukluft National Park හි පිහිටා ඇත. සෝස්ස්වලී යනු අති විශාල රතු පාටින් වටවී ඇති ලුණු හා මැටි පෑන් වේ. සෝසස්ව්ලේ, "අන්තිම මාෂ්" ලෙසත්, අත්ලාන්තික් සාගරයේ වෙරළ තීරයේ සිට කිලෝමීටර 60 ක් පමණ දුරින් පරිවර්ථනය කර ඇති බවත්, ඩූන්ස් චාචාබ් ගඟෙහි ජලය තවදුරටත් නල ලිහිණියෙන් පිරී යයි; යම් වතුර ඇති නම්, ඉතා කලාතුරකින් සිදුවන දෙයක්.

https://www.google.lk/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwjttZe55cDXAhXBRo8KHYyHBGcQFggnMAA&url=https%3A%2F%2Fen.wikipedia.org%2Fwiki%2FSossusvlei&usg=AOvVaw0af3uGAIpNLlzwjInFQWb6

බොහෝ කාලයක් Namib කාන්තාරය මෙන්, පෑන්, වසර ගණනාවක අස්ථි වියළි වේ. නමුත් වර්ෂාව අධික ලෙස පොහොසත් වන අතර පෑන් ජලයෙන් පිරී ඇති අතර සැමරීම සඳහා හේතුවක් ඇති අතර ලොව පුරා සිටින ඡායාරූප ශිල්පීන් මෙම දර්ශනීය දර්ශනය දැක ගැනීමට පැමිණෙනවා. ලෝකය තුළ විශාලතම රතු ඩයින්ස්, අවුරුද්දකට වඩා වැඩි කාලයක් ජීවත් වන විලක්. බොහෝ ශාක හා සතුන් සෝස්ස්වෙල්හි දරුනු තත්වයන්ට අනුව හැඩගැසෙන අතර, වතුර වටේට කිලෝමීටර දහස් ගණන් කුරුල්ලෝ වගුරුබිම් වෙරළට පැමිණේ.

Mù Cang Chải District (Mù Cang Chải: වියට්නාමය)

Mu කාන් චයි යනු යෙන් බයි පළාතේ දිස්ත්රික්කයකි. උතුරේ මායිම පිහිටා ඇත්තේ උතුරු ලාන් ප්රාන්තයේ වැන් බන් දිස්ත්රික්කය වන ශාන් ලා ප්රාන්තයේ මුන්ග් ලා ප්රාන්තයේ අසල්වැසි ලාන් කෝයි පළාතෙනි. වන්නන් ලායි චාවි පළාත බටහිරින් වන්නන් චෑන් දිස්ත්රික්කයේ සහ යෙන් බයි පළාත. මුහුදු මට්ටමේ සිට මීටර් 1000 ක උන්නතාංශයක පිහිටා ඇති මෙම කඳුවැටිය පිහිටා ඇත්තේ හොං ලීන් පුඤ්ඤ කඳු පාමුල පිහිටි ස්ථානයේය. වියට්නාමයේ වයඹදිගට සැතපුම් හතරක් අතරින් එකක් වන හුවා ෆා ප්රොස් හරහා චූ-ෆා පාස් හරහා ගමන් කළ යුතු වේ.

සංස්කෘතික, ක්රීඩා හා සංචාරක අමාත්යාංශය විසින් ලා පාන් ටැන්, චේ සී නා සහ ශු සුන් ෆින්හ් හි සහල් තවාන් ජාතික වනෝද්යානයන් ලෙස හඳුනාගෙන ඇත. යෙන් බායිහිදී දේශීය උත්සව සහ මහුංග් චේ හා වී වගුරු බිම්වල දේශීය හා විදේශීය සංචාරකයන් ආකර්ෂණය කර ගැනීමට භාවිතා කර ඇත. වයඹදිගින් වියට්නාමය වියට්නාමය දුර්වලයි. සාපේක්ෂව නොදියුණු වූ සාම්ප්රදායික පරිසරයක් ඇත. [මෑත කාලීනව] වියට්නාමයේ උතුරු මුහුදේ සංචාරය කිරීමට ජනප්රිය ස්ථානයක් විය. විශේෂයෙන්ම වී මෝල ආරම්භ වන විට, ඔක්තෝබර් මස මුල.

MuCang Chai Rice Terrace Fields කඳුකරයේ හෙක්ටයාර 2,200 ක් පළල පටු වස්තූන් අතර පළල මීටර් 1 ක් හා 1.5 ක් අතර පැතිර ඇත. මෙම භුමි හෙක්ටයාර් 500 ක් පමණ ලා පැන් ටැන්, චෙක් සී නා සහ ශු සු පිං වැනි නගර 3 ක පමණ අයත් වෙති.

වියට්නාමයේ අද්විතීය භූ දර්ශන වලින් එකක් ලෙස Mu Cang Chai Rice Terrace 2007 වර්ෂයේදී ඉහළම ස්ථානයට පත් වූ ජාතික ස්වභාවයක් විය. [සංස්කරණය] දේශීය ජනතාව මුහුණ දුන් එක් ගැටළුවක් ජල මූලාශ්ර තබා ගැනීමයි කන්දේ බෑවුමේ වැඩෙන සහල් සඳහා ඉඩම සහ භූමිය. හූම්ං ජනයා සහල් කුටි බිහි කිරීම සඳහා කඳුකරයේ කඳු මුදුන් තැනීම මගින් ජලය රඳවා ගැනීමට ක්රමයක් නිර්මාණය කර ඇත.

කෙත්වල ජල ප්රභව වන්නේ ඉහල ඇල හා දිය ඇලි වලින්. කඳුකරයේ අඩු ස්ථාන ඇති විට ඉහළ ස්ථානයක ජලය ගෙනයාමෙන් මෙය ජය ගැනීම වැදගත්ය. බම්බුබෝව අර්ධ වශයෙන් කපා දමා ස්වභාවික ගුරුත්වාකර්ෂණය යොදා ගනිමින් ජලය මාරු කිරීම සඳහා මෙවලමක් ලෙස යොදා ගනී. Hmong හි ජනතාවගේ අත්දැකීම් අනුව, එම ජලය පළමු පැත්තට ගෙන යයි. ඉන්පසු ජල දොරටුව විහිදුවනුය. ගේට්ටුවක් භාවිතා කරමින් ඊළඟ තට්ටුව. මෙම ක්රියාවලිය කෙතරම් ගංවතුරක් වළක්වා ගැනීම සහ පාංශු සාරවත් බව පාලනය කරයි. එක් බිම් කැබැල්ලක හැඩය සකසා ගැනීම සඳහා, Hmong ජනතාව ජලයෙන් සෑම තට්ටුවක්ම සමතුලිතව සමතුලිතව වෙරළ තීරයට ඉහලින් පිහිටි ඉහළ ස්ථානයක් පෙන්වමින් පහත් බිම් කරා පහළට ගමන් කරන අතර කඳුවැටි වටා කඳු ජල මට්ටම සහ එම උස, කන්දේ ඇති සහල් තෙරණුව නිර්මාණය කිරීම.

 Mu Cang Chai is a district of Yen Bai province. It shares the border in the north with Van Ban district of Lao Cai province, neighboring in the south of Muong La district of Son La province, being the west of Than Uyen Lai Chau province, sharing in the east of Van Chan district and Yen Bai province. The district is located at the foot of Hoang Lien Son mountain range, at an altitude of 1,000 metres above sea level. To get to Mu Cang Chai district, travellers must pass through Khau Pha Pass, which is one of four imposing passes in the northwest of Vietnam.

The rice terrace fields in La Pan Tan, Che Cu Nha and Ze Xu Phinh have been recognized as national landscapes by the Ministry of Culture, Sports and Tourism. There have been local festivals in Yen Bai and the Mu Cang Chai rice terrace fields have been used to attract both domestic and international tourists. This region of northwest Vietnam is poor and relatively undeveloped has a rich natural environment.[citation needed] In recent years,[when?] Mu Cang Chai has been a popular place to visit in the north of Vietnam, particularly when the rice harvest starts around the beginning of October.[citation needed]

The Mu Cang Chai Rice Terrace Fields stretch across 2,200 hectares of the mountainside as narrow layers of terraces ranging from between 1m and 1.5m wide. Around 500 hectares of these terraces belong to 3 communes such as La Pan Tan, Che Cu Nha and Ze Xu Phinh.

Mu Cang Chai Rice Terrace has been recognized as one of the unique landscapes of Vietnam,[citation needed] it was at the highest ranked national landscape in 2007.[citation needed] One issue faced by the local people was keeping the water sources on the land and ground for growing rice on the slope of mountain. The Hmong people developed a way to retain water by making the levelling the land on the mountain to create the rice terrace fields.

The water source of the fields comes from the upper streams and waterfalls. When there are low points in the mountain it is important to overcome this by moving water from higher places. Bamboo is cut in half and used as a tool to transfer water using natural gravity into the fields, according to Hmong People’s experience of working on it, the water is moved into the first terrace then a gate is opened to make the water flow into the next terrace using a gate. This process avoids flooding the fields and retains the soil fertility. To create the contour of each piece of land, the Hmong people balance each terrace by water that people will point out a high place that is moved up on the coast and moved down to the low land so the fields surrounding hills are water level and the same height, creating the rice terraces of the mountain.

Bryce Canyon National Park ( බ්රයිස් කැනන් ජාතික උද්යානය)

බ්රයිස් කැනන් ජාතික උද්යානය / braided / එක්සත් ජනපදයේ නිරිත දිගින් පිහිටි එක්සත් ජනපදයේ පිහිටා ඇති ජාතික උද්යානයකි. උද්යානයෙහි ප්රධාන ලක්ෂණය වන්නේ බ්රයිස් කැනියොන් නම් වූ නමකි. එය කැනනයකි. එහෙත් පුන්සගුප්ට් සානුවේ නැගෙනහිර පැත්තෙහි නැගෙනහිර ස්වාභාවික ආමන්ත්රණයන් එකතුවකි. බ්රෝස් විශේෂය නිසා හිම වලසුන් හා ගංගා හා විල් ඇලේ අවසාදිත පාෂාණයන් විසින් පිහිටන ලද හූඩෝයෝ යන භූගෝලීය ව්යුහයන් නිසා සුවිශේෂී වේ. පාෂාණීය අමුත්තන් සඳහා පර්වත, තැඹිලි සහ සුදු වර්ණ ලබා දෙයි. බ්රයන්ස් සියොන් ජාතික වනෝද්යානයට වඩා බොහෝ ඉහළ උසකින් පිහිටා තිබේ. බ්රයිස්හි රාමුව අඩි 8,000 සිට 9,000 දක්වා (මීටර් 2,400 සිට 2,700) දක්වා වෙනස් වේ.

බ්රීස් කැනියොන් ප්රදේශය 1850 දී මෝමොන් පුරෝගාමීන් විසින් පදිංචි කරන ලද අතර ඊබ්රෙසර් බ්රයිස් විසින් 1874 දී එම ප්රදේශයේ පදිංචිව සිටි ලදී. [3] බ්රයිස් කැනියොන් අවට ප්රදේශය 1923 දී ජාතික ස්මාරකය බවට පත් කරන ලද අතර එය 1928 දී ජාතික වනෝද්යානයක් ලෙස නම් කරන ලදී. උද්යානය අක්කර 35,835 (වර්ග සැතපුම් 55,992), 14,502 ha (145.02 km2) [1] සහ සියොන් ජාතික උද්යානයට වඩා සැලකිය යුතු තරම් සංචාරකයන් ප්රමාණයක් ලැබෙනු ඇත. 2016 දී මිලියන 4.3 ක්) හෝ ග්රෑන්ඩ් කැනියොන් ජාතික උද්යානය (2016 දී මිලියන 6 ක් පමණ) විය. 2016 දී බ්රියෙස් කැනියොන් විසින් පෙර වසරට සාපේක්ෂව 35% ක වර්ධනයක් පෙන්නුම් කරන විනෝදාස්වාදිකයන් 2,365,110 ක් ලැබී තිබේ. [2]

Colosseum in Rome, Italy (ඉතාලියේ රෝමයේ කොලොසියම්)

The Colosseum or Coliseum (/kɒləˈsiːəm/ kol-ə-SEE-əm), also known as the Flavian Amphitheatre (Latin: Amphitheatrum Flavium; Italian: Anfiteatro Flavio [aŋfiteˈaːtro ˈflaːvjo] or Colosseo [kolosˈsɛːo]), is an oval amphitheatre in the centre of the city of Rome, Italy. Built of concrete and sand,[1] it is the largest amphitheatre ever built. The Colosseum is situated just east of the Roman Forum. Construction began under the emperor Vespasian in AD 72,[2] and was completed in AD 80 under his successor and heir Titus.[3] Further modifications were made during the reign of Domitian (81–96).[4] These three emperors are known as the Flavian dynasty, and the amphitheatre was named in Latin for its association with their family name (Flavius).

The Colosseum could hold, it is estimated, between 50,000 and 80,000 spectators,[5][6] having an average audience of some 65,000;[7][8] it was u  

 Flavian ඇම්ෆිල්තියටර් ලෙස හඳුන්වන කොලෝසියම් හෝ Coliseum (/ kɒləsiːəm / kol-ə-see-əm), (ලතින්: Amphitheatrum Flavium; ඉතාලි: Anfiteatro Flavio [aŋfiteaːtro flaːvjo] හෝ Colosseo [kolossɛːo]), තුළ ඕවල් රංග වේ ඉතාලියේ රෝම නගරය. කොන්ක්රීට් සහ වැලි ගොඩනඟන ලද [1] එය මෙතෙක් තනන ලද විශාලතම amphitheater වේ. කොලොස්සියම් රෝම ෆෝරමයෙන් නැඟෙනහිරින් පිහිටා ඇත. ක්රි.ව. 72 දී ක්රි.පු. Vespasian අධිරාජ්යයා යටතේ ආරම්භ කරන ලද අතර ඔහුගේ අනුප්රාප්තිකයා හා උරුමක්කාර තීතස් යටතේ 80 වන වසර අවසන් විය. ඩොමයිටියන්ගේ පාලන සමයේදී තවත් වෙනස් කිරීම් සිදු කරන ලදි (81-96) [4] මෙම අධිරාජ්යයන් තිදෙනා Flavian රාජවංශය ලෙස හඳුන්වනු ලැබූ අතර, ඔවුන්ගේ amphitheater යන නාමය ඔවුන්ගේ පවුල් නම (Flavius) සමග සම්බන්ධ වීම සඳහා ලතින් භාෂාවෙන් නම් කරන ලදී.

කොලෝසියම් පැවැත්වීමට හැකි 50,000 ක් සහ 80,000 ක් ප්රේක්ෂකයන් අතර, එය ඇස්තමේන්තු කර ඇත, [5] [6] සමහර .65,000 ක සාමාන්ය ප්රේක්ෂක වීම; [7] [8] එය ග්ලැඩියේටර්වරුන් හා එවැනි ව්යාජ මුහුදු ගැටුම් (වැනි මහජන ඇස් කණ්ණාඩි සඳහා භාවිතා කරන ලදී මෙම hypogeum ඉක්මනින් සම්භාව්ය මිත්යා මත පදනම් වූ අනෙකුත් කටයුතු සඳහා සහාය වීම පිණිස යාන්ත්රණයක්), සත්ව හෑරීම, ඝාතනයන්, ප්රසිද්ධ සටන් නැවත පැනවීම්, සහ නාට්ය සමග පිරී ගියේ ලෙස පමණක් කෙටි කාලයක් සඳහා. මුල් මධ්යතන යුගයේ දී විනෝදය සඳහා මෙම ගොඩනැඟිල්ල භාවිතා කිරීම නතර විය. නිවාස, වැඩමුළු, ආගමික පිළිවෙතක්, බලකොටුවක්, ගල්කොරියක් සහ ක්රිස්තියානි ආගමික සිද්ධස්ථානයක් වැනි දේ සඳහා නැවත නැවතත් භාවිතා කරන ලදි.

Halong Bay in Vietnam (වියට්නාමයේ හැලොන්ග් බේ)

Hạ Long Bay (Vietnamese: Vịnh Hạ Long, IPA: [vînˀ hâːˀ lawŋm] (About this sound listen)) is a UNESCO World Heritage Site and popular travel destination in Quảng Ninh Province, Vietnam. Administratively, the bay belongs to Hạ Long City, Cẩm Phả town, and is a part of Vân Đồn District. The bay features thousands of limestone karsts and isles in various shapes and sizes. Hạ Long Bay is a center of a larger zone which includes Bái Tử Long Bay to the northeast, and Cát Bà Island to the southwest. These larger zones share a similar geological, geographical, geomorphological, climate and cultural characters.

Hạ Long Bay has an area of around 1,553 km2, including 1,960–2,000 islets, most of which are limestone. The core of the bay has an area of 334 km2 with a high density of 775 islets.[2] The limestone in this bay has gone through 500 million years of formation in different conditions and environments. The evolution of the karst in this bay has taken 20 million years under the impact of the tropical wet climate.[3] The geo-diversity of the environment in the area has created biodiversity, including a tropical evergreen biosystem, oceanic and sea shore biosystem.[4] Hạ Long Bay is home to 14 endemic floral species[5] and 60 endemic faunal species.[6]

Historical research surveys have shown the presence of prehistorical human beings in this area tens of thousands years ago. The successive ancient cultures are the Soi Nhụ culture around 18,000–7000 BC, the Cái Bèo culture 7000–5000 BC[7] and the Hạ Long culture 5,000–3,500 years ago.[8] Hạ Long Bay also marked important events in the history of Vietnam with many artifacts found in Bài Thơ Mount, Đầu Gỗ Cave, Bãi Cháy.[8]

500 years ago, Nguyễn Trãi praised the beauty of Hạ Long Bay in his verse Lộ nhập Vân Đồn, in which he called it "rock wonder in the sky".[9] In 1962, the Ministry of Culture, Sports and Tourism of North Vietnam listed Hạ Long Bay in the National Relics and Landscapes publication.[10] In 1994, the core zone of Hạ Long Bay was listed by UNESCO as a World Heritage Site according to criterion vii, and listed for a second time according to criterion viii.[11] 

 වියට්නාම: Vịnh Hạ Long, වියට්නාම වියට්නාමයේ ක්වාන්ග් නින්හ් පළාතේ ජනප්රිය සංචාරක ගමනාන්තයක් වන යුනෙස්කෝ ලෝක උරුම අඩවිය සහ ජනප්රිය සංචාරක ගමනාන්තය වේ. පරිපාලනමය වශයෙන්, බොල් නගරය අයිතිව ඇත්තේ හන් ලෝන්ග් නගරයේ, C ෙවම් ෆැා නගරයයි. එය Vân Đồn දිස්ත්රික්කයේ කොටසක් වේ. මෙම බිමේ විවිධ හැඩයන් හා ප්රමාණවලින් දහස් ගණනක් හුණු කැනීම් සහ දූපත් ද දක්නට ලැබේ. හුවා ලූං බේ යනු ඊසාන දෙසින් බොයි ටාෂි ලෝන්ග් බේයරය සහ නිරිත දෙසින් කාටා බේ දූපත් අතර විශාල කලාපයක මධ්යස්ථානයකි. මෙම විශාල කලාපය සමාන භූගෝලීය, භූගෝලීය, දේශගුණික, දේශගුණික හා සංස්කෘතික චරිත හුවමාරු කර ගනී.

Hạ Long Bay හි වර්ග කිලෝමීටර් 1,553 ක පමණ ප්රදේශයක පිහිටා ඇත. බොක්කෙහි කේන්ද්රය වර්ග කිලෝමීටර 334 ක් වන අතර එහි විශාල ඝනත්වය 775 දූපත් වේ. [2] මෙම බොක්කෙහි හුණුගල් විවිධ කොන්දේසි හා පරිසරවල වසර මිලියන 500 ක් තිස්සේ නිර්මාණය වී ඇත. නිවර්තන කලාපීය තෙත් දේශගුණයේ බලපෑම යටතේ මෙම බොක්කෙහි පරිණාමය වසර මිලියන 20 ක් පමණ ගත වී ඇත. කලාපයේ පරිසර භූ-විවිධත්වය මගින් නිවර්තන සදාහරිත ජෛව පද්ධති, සාගර හා මුහුදු වෙරළ ජෛව පද්ධතිය ඇතුළුව ජෛව විවිධත්වය නිර්මානය කර ඇත. [4] හන් ලෝං බේ යනු ආවේණික ශාක විශේෂ 14 ක් සහ ආවේණික සත්ත්ව විශේෂ 60 ක් පමණි. [6]

ඓතිහාසික පර්යේෂණ සමීක්ෂණ මගින් මීට වසර දහස් ගණනකට පෙර මෙම ප්රදේශයේ ප්රාග් ඓතිහාසික මානව පැවැත්මක් පෙන්නුම් කර ඇත. අනුප්රාප්තික පුරාණ සංස්කෘතීන් ක්රි.පූ. 18,000-7,000 පමණ වන Soi Nhụ සංස්කෘතිය ක්රි.පූ 7000-5000 ක්රි.පූ 7 සහ ක්රි බෙයෝ සංස්කෘතිය අවුරුදු 5,000-3,500 කට පෙර හූ දිගු සංස්කෘතියයි. [8] වියට්නාම් ඉතිහාසයේ වැදගත් සිදුවීම් Hạ Long Bay විසින් Bai Thơ Mount, Đầu Gỗ Cave, Bãi Cháy හි බොහෝ කෞතුක වස්තු සහිතව සලකනු ලැබීය. [8]

මීට වසර 500 කට පෙර, නංගී ට්රීෂි හූ ලෝන්ග් බොයි හි ලස්සන ප්රශංසාව ප්රශංසාවට ලක් කලේය. ඔහු එය "අහසෙහි පාෂාණ ආශ්චර්යය" යනුවෙන් හඳුන්වන ලදී. වර්ෂ 1962 දී උතුරු වියට්නාමයේ සංස්කෘතික, ක්රීඩා හා සංචාරක අමාත්යංශය ජාතික කෞතුකාගාර හා භූ ලක්ෂණ ප්රකාශයට පත් කළේ හංග් ලෝන් බොක්කයි. [10] 1994 දී හන් ලොන් බොක්කේ ප්රධාන කලාපය යුනෙස්කෝ විසින් ලෝක උරුමයක් ලෙස ලැයිස්තුගත කර ඇත. නිර්ණායකය vii අනුව වන අතර, නිර්ණායක VIII අනුව දෙවන වරට ලැයිස්තුගත කර ඇත.